Asset Publisher
Nasze rezerwaty
Na terenie nadleśnictwa Łagów znajdują się cztery rezerwaty.
Małe Gołoborze
Rezerwat częściowy "Małe Gołoborze" został utworzony na mocy Zarządzenia Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z 31 grudnia 1993 roku.
Położony jest on w centralnej części dużego kompleksu leśnego na stokach Góry Chocimowskiej i obejmuje jeden z najciekawszych morfologicznie fragmentów Pasma Jeleniowskiego.
Ochronie częściowej poddano zróżnicowany morfologicznie obszar z grzbietem górskim, zboczami i doliną zanikającego okresowo potoku. W górnej części północnego zbocza góry znajduje się niewielkie (około 0,25 ha) blokowisko skalne - gołoborze zbudowane z piaskowców kwarcytowych. Jest ono narażone na stopniowe opanowywanie przez roślinność. Wychodnie skał kambryjskich znajdują się również w dolinie strumienia przybierając postać kilku niewysokich (od 0,5 do 0,8 m wysokości) wodospadów. Przedmiotem ochrony jest również naturalny, zróżnicowany wiekowo i warstwowo drzewostan (głównie II i III klasa wieku) z występującymi miejscami okazałymi egzemplarzami buka i jodły (w wieku ok. 150 lat). W obrębie rezerwatu wyróżniono dwa zespoły roślinne: buczynę karpacką i kwaśną buczynę.
Góra Jeleniowska
Utworzony w 1997 roku rezerwat "Góra Jeleniowska" położony jest w strefie grzbietowej góry o tej samej nazwie. Jest to rezerwat geologiczno- leśny, a celem ochrony jest zachowanie zespołu zróżnicowanych form rzeźby terenu, w którego skład wchodzą ostańcowe formy skalne, rozwaliska skalne oraz terasy z rumowiskami typu gołoborzy wraz z porastającym je naturalnym zbiorowiskiem leśnym - ponad 100-letnim lasem jodłowo- bukowym. Główny grzbiet rezerwatu budują piaskowce kwarcytowe. Wskutek silnego i głębokiego spękania wytworzyły się z nich formy mające postać ostańcowych skałek o wysokości od 0,8 do 5,0 m; są one największą atrakcją rezerwatu. Wokół nich znajdują się rozwaliska skalne, przechodzące stopniowo w kierunku południowym w rumowiska blokowe o cechach gołoborzy. Warunki klimatyczne i podłoże ubogie w wapń stworzyły warunki dla rozwoju roślin pochodzenia górskiego. Dominującym zespołem roślinnym jest zubożała buczyna karpacka w formie podgórskiej.
Szczytniak
Rezerwat geologiczno- leśny „Szczytniak" został utworzony w 1993 roku dla ochrony gołoborza stanowiącego przykład zachodzących na powierzchni procesów geomorfologicznych oraz odsłonięcia „kwarcytów" górnokambryjskich z interesującymi teksturami o niewyjaśnionej genezie. Gołoborze na Szczytniaku jest niewielkie i stopniowo kurczy się ulegając ekspansji roślinności - porastają je kępy karłowatych brzóz, jarzębin i buków. Głazy porośnięte są kępami mchów, które na obrzeżach rumowiska tworzą piękne zielone kobierce. Odnaleźć ty można ciekawe okazy roślin podlegających ochronie. Ochroną rezerwatową otoczono również kilkuhektarowy fragment lasu posiadającego cechy naturalnego zbiorowiska – kwaśnej buczyny.
fot. Paweł Pierściński
Zamczysko
W centralnej części Pasma Orłowińskiego znajduje się rezerwat „Zamczysko" utworzony w 1959 roku dla zachowania cennego ze względów naukowych fragmentu naturalnego mieszanego lasu bukowego o charakterze pierwotnym. Obejmuje on szczyt góry Wysokówki – drugiej co do wysokości w Paśmie Orłowińskim. Dominującym zespołem roślinnym jest buczyna karpacka w odmianie podgórskiej. W drzewostanie obok dominującego buka rosną: jodła, jawor, klon, grab oraz dąb bezszypułkowy. Niektóre drzewa osiągają wiek powyżej 200 lat.
Asset Publisher
Użytki ekologiczne
Użytki ekologiczne
Królestwo roślinności bagiennej
Użytkami ekologicznym nazywamy zasługujące na ochronę pozostałości ekosystemów mających znaczenie dla zachowania różnorodności biologicznej – naturalne zbiorniki wodne, śródpolne i śródleśne oczka wodne, kępy drzew i krzewów, bagna , torfowiska, wydmy, płaty nieużytkowanej roślinności itp.
Na terenie naszego Nadleśnictwa znajduje się siedem tego typu obiektów:
Użytek ekologiczny „Śródleśna łąka" położony w dolinie Łukawki, częściowo podmokły, ze wszystkich stron otoczony lasem. Spotkamy tutaj stanowiska pełnika europejskiego, podkolana białego i storczyka szerokolistnego.
Użytek ekologiczny „Bagno". Ochroną objęto śródleśny zbiornik wodny i otaczające go torfowisko. Występują tu fitocenozy torfowisk przejściowych oraz łozowiska z wierzbą szarą i pięciopręcikową. Jest to miejsce bytowania licznych gatunków owadów, płazów i ptaków preferujących środowisko wodno – błotne.
Użytek ekologiczny „Bagno 2". Jest to torfowisko o charakterze przejściowym, okresowo zalewane wodą. Występują tu liczne gatunki mchów, bagno zwyczajne, modrzewnica zwyczajna, wełnianka. Miejsce bytowania licznych gatunków owadów, płazów i ptaków preferujących środowisko wodno – błotne.
Użytek ekologiczny „Bagno 3". Jest to torfowisko śródleśne. Występuje tutaj dobrze zachowany układ fitocenoz torfowisk wysokich, przejściowych, bory bagiennego i formy przejściowe pomiędzy nimi. Występuje tu masowo rosiczka okrągłolistna. Miejsce bytowania licznych gatunków owadów, płazów i ptaków wodno-błotnych.
Użytek ekologiczny „Bagno 4". Ochronie podlega stale podmokła, okresowo zalewana wodą enklawa śródleśna. Przedstawia ona późne stadia sukcesji na torfowisku wysokim. Występuje tu masowo rosiczka okrągłolistna; prócz tego liczne gatunki mchów, bagno zwyczajne, wełnianka i inni przedstawiciele roślinności bagienno – torfowej. Jest to miejsce bytowania zwierząt preferujących środowisko wodno – błotne.
Użytek ekologiczny „Łąka z pełnikami". Celem ochrony jest zachowania ze względów dydaktycznych stanowiska pełnika europejskiego oraz występujących na tym terenie roślin z rodziny storczykowatych.
Użytek ekologiczny "Torfowisko śródleśne koło miejscowości Mocha". Ustanowiony 12 listopada 2014 r. ma na celu zachowanie ekosystemu śródleśnego oczka wodnego z wykształconymi w jego sąsiedztwie siedliskami podmokłymi ze zbiorowiskami turzyc, sitowia i pałki wodnej, stanowiącego miejsce lęgowe wielu gatunków płazów i gadów, a także ptaków i owadów. Stanowi on także miejsce bytowania i rozrodu bobra europejskiego. Użytek ten cechuje się dużymi walorami przyrodniczymi i krajobrazowymi.
